Strych

Strych to taka kraina,
gdzie żyją stare sprzęty.
Tutaj cumuje kredens
i łóżek dwa okręty.
A w rogu strychu stoi
Jego Wysokość Komin –
swoją rolą przejęty
mistrz dymnej ceremonii.

Pną się na nasz strych schody
drewniane i skrzypiące
i przeskakuje po stopniach
światła mały zajączek.
Smug jasnych długie szale
lśnią na starym wieszaku:
rozbujało je słońce
na pajęczyn hamaku.

Tutaj w biegu przystanął
kary koń na biegunach,
a tuż za nim się ciągnie
porcelany laguna –
filiżanki i spodki
wciąż czekają na gości.
Drzemią w starych gazetach
z dawnych lat wiadomości.





© Wydawnictwo Aksjomat