Nie wiesz, Tatusiu?

Kto w supełki zawiąże
Strugi deszczu jesienią?
Kto pomoże latawcom w senne niebo się wzbić?
Kto mi sny wytłumaczy
Nim w obłoki się zmienią?
Jak to nie wiesz, Tatusiu? Jak to, nie wiesz, że Ty?

Kto mi rower naprawi,
Piłką strzeli w okienko,
Kto mi palce podepcze w prostym tańcu na trzy?
I kto zawsze pomyli
Mą spódnicę z sukienką?
Jak to nie wiesz, Tatusiu? Jak to, nie wiesz, że Ty?

Kto założy kapelusz
Dwa numery za duży,
Żeby śmiech mi osłodził słone jak morze łzy?
I kto do mnie powróci
Z każdej długiej podróży?
Jak to nie wiesz, Tatusiu? Jak to, nie wiesz, że Ty?

Kto odgarnie mi włosy,
Spinkę zapnie niezgrabnie,
Kłując przy tym się w palec i jak wąż sycząc: ssssss…
I kto każdą zagadkę
Najtrudniejszą odgadnie?
Jak to nie wiesz, Tatusiu? Jak to, nie wiesz, że Ty?

A kto w ciebie się wtuli,
Kto wąs długi twój skubnie,
Kto bukiecik stokrotek dzisiaj dla ciebie ma?
I kto zawsze jest twoim
Jasnym słońcem w południe?
Wreszcie zgadłeś, Tatusiu! Oczywiście, że ja!






© Wydawnictwo Aksjomat