Wierszowrony

Biały wiersz na białą zimę
wierszowrony
piszą rymem.

Rym jest wroni,
rytm jest wroni,
mróz taktownie w szyby dzwoni.

W szronu szpony wpadły klony...
Wiersze piszą
wierszowrony!

Las się śnieżną okrył ciszą…
Wierszowrony
wiersze piszą!

Noc im skrzydła na zachętę
czarnym czerni atramentem.

Tu pomilczą,
tam zakraczą.
Siedzą.
Piszą.
Siedzą.
Patrzą.

Świat pod śniegiem drzemie cały,
myśl kołysze się skrzydlata,
dym z komina osłupiały
podparł niebo i część świata.

Wierszowronom
na ich trudzie
cały mija długi grudzień.
Bo na cztery świata strony
ślą swe wiersze
wierszowrony.






© Wydawnictwo Aksjomat